आलो होतो तुला भेटायला
पण तू निवांत होती तुझ्या घरी
जाणवला नाही का भास माझा?
आलो नाही काय मी तुझ्या उरी?
त्या प्रवासात मी फक्त प्रिये
तुझी आठवण करत होतो
तू माझ्या काळजाला भिणली
तुझ्या भेटीसाठी मी तळमळत होतो
सागराला ही उधाण आले तरी
विध्वंस त्याने कमीच केला
पण माझ्या तू हृदयात झाक सखे
प्रेमात माझ्या हृदयाचा नाश झाला
म्हणत होते सारे मित्र माझे
का तू प्रेमात त्रास करून घेतो?
मी म्हटले त्यांना, अरे वेड्यांनो
तिच्यासाठी सर्व सहन करतो
काय माहित होते मला की
तूच मला सोडून जाशील
आलो होतो तुझ्या भेटीला पण तू
आता माझ्या जीवनात नाही ना येशील
काळजी नको करू गं माझी
आता मी नेहमी हसत राहील
पण खंत जीवनात एकच की
तुझ्या प्रेमात मी हरून जाईल
विचारधारा ( कु. स्नेहा बावनकर )
कोराडी ( नागपूर )