भोळ प्रेम हे माझं
कधी समजून घेशील
या वेड्या मनाला आस
तू माझी साथ देशील
आयुष्याच्या या वाटेवर
दोघांनी सोबत चालायच
जीवनातील सगळ दुःख
एकमेकांनी वाटून घ्यायचं
लटका राग द्वेष तुझा तू
मनातून काढून टाकावा
बाकी काही नको मला
प्रेमाने फक्त आधार द्यावा
रात्रंदिवस तुझ्यासाठी
जळत आहे माझा जीव
कधी येईल का रे तुला
माझी थोडीशी कीव
तुझ्या प्रेमासाठी मी
सगळं सहन करेन
वेळ आलीच कधी
जगाशी मी भांडेन
खरं प्रेम करते तुझ्यावर
तुला ते कसे समजेना
तुझ्यावाचून सख्या रे
मला क्षणभरही करमेना
सौ. प्रिती सुरज भालेराव, पुणे