तुझं सावळं रूप पाहूनी
भुरळ मला पडली
तू माझाच आहेस
खात्री अशी पटली
कधीच नाही केलास
तुझ्या प्रेमाचा देखावा
तुझ्यावरून ओवाळून
जीव माझा टाकावा
आवडे मजला बहू
साजिरे रूप तुझे
समजून घेशील का
भाव मनातील माझे
तुझ्या माझ्या नात्याला
नाव आता काय देऊ
स्वतःलाच समजून
माझी मीच कशी घेऊ
भाव माझ्या मनीचे
तुला सांगु मी कशी
तुझ्यामुळेच रे सख्या
झाले मी वेडीपिशी
का? कोणास ठाऊक
तुझ्यात जीव गुंततो
माझ्याही नकळतपणे
तो तुझ्यासाठी तुटतो
तुझ्या सुखासाठी
मांडला सारा खेळ
देवानेच जुळवून
आणला हा मेळ
दिवसरात्र मनात
तूच कसा असतोस
डोळे मिटताच क्षणी
तूच मला दिसतोस
स्वरूप सावळा
तु माझा हरि
प्रेम हे दाटले
माझ्याही उरी
सौ. प्रिती सुरज भालेराव, पुणे