मी एक शिक्षिका बाई
सौ. जयश्री अर्जुन मुंडे लिखित मराठी कविता मी एक शिक्षिका बाई
सौ. जयश्री अर्जुन मुंडे लिखित मराठी कविता मी एक शिक्षिका बाई
गुरू शिष्याचे नाते उलगडून दाखवणारी श्रीमती. पल्लवी चव्हाण यांची नाते गुरूशिष्याची कविता.
ओसंडून वाहणारी नदी प्रवाहासोबत झाडांची फुले-फळे आणि कचरासुद्धा सोबत वाहून नेते, तो कुणाला बाजूला करत नाही. तसेच स्त्रीचे जीवन आहे.
बाबा एक शिक्षक नसूनदेखील युवकांना प्रेरणा देऊन आपल्या कलेच्या जोरावर उंच आकाशात झेप घेण्यासाठी प्रवृत्त करत असतात. खरं तर काहीजण पगार मिळत आहे. या अनुषंगाने काम/नोकरी करत असतात. पण आपला काही फायदा नसतांना इतरांचा फायदा कसा होईल या दृष्टीने ते प्रयत्न
वाघ गुरूजींच्या आयुष्याचा ९५ टक्के सेवाकाळ हा जवळपास धोंदलगाव येथील जिल्हा परिषदेच्या शाळेत व्यतीत झाला. गावातील गुरूजी असल्यामुळे गावकरी त्यांना (आण्णा मास्तर) म्हणूनच ओळखत.
कोविडकाळात गट अध्यापन करत असताना औताडे मॅडमने मुलांची घरची हलाखीची परिस्थिती पाहून त्यांना मोफत अन्नधान्य वाटप देखील केले.
जयश्री औताडे यांनी शाळेच्या आवारात पन्नास तुळशीचे रोपे लावून शिक्षण क्षेत्रात एक नवीन आदर्श उभा केला आहे.
आजोबांना काय बोलावं, मला समजेना...मी फक्त त्यांच्या खांद्यावर हात ठेवला … बघितलं तर त्यांचे उघडे डोळे पाणावले होते….
मुबईतील मोहंमद शेख या युवकाची अनोखी कला : बालपणापासून अपंग , तरीही कुंचल्यात पारंगत